خواننده انگشتی (Finger Reader) ؛ برای نابینایان کتاب می خواند.
رویایی خواندن کتاب بدون حروف بریل، برای نابینایان دیگر دست نیافتنی نیست. محققان آزمایشگاه رسانه ای دانشگاه ام آی تی ( MIT ) موفق به ساخت نمونه اولیه گجت پوشیدنی شده اند که خواندن کتاب بدون حروف بریل را برای نابینایان ممکن ساخته است. نام این گجت پوشیدنی، “خواننده انگشتی” ( Finger Reader ) است.
ساختار خواننده انگشتی ( Finger Reader )
این دستگاه کوچک مجهز به یک دوربین است که متن کتاب و یا هر نوع متنی را با صدای بلند برای نابینایان می خواند. در حقیقت خواننده انگشتی ، متن را به کلام تبدیل می کند. این گجت امکان بازخورد، لمس کلمات و یا شنیدن کلمات را فراهم کرده است. ویژگی جالب خواننده انگشتی این است که، انگشت کاربر را از اول سطر تا آخر سطر هدایت می کند. سیستم صوتی این گجت قادر است متن را بلافاصله به صدا تبدیل کند و هماهنگ با حرکت انگشت کاربر کلمات را بخواند.
توضیح طراحان “خواننده انگشتی” ( Finger Reader ) در مورد این گجت پوشیدنی
روی شیلکرت ( Roy Shilkrot )، دانش آموخته دانشکده رسانه و علوم دانشگاه ام آی تی و جاشن هابر، محقق آزمایشگاه رسانه ای پست داک ( postdoc ) درطراحی خواننده انگشتی با هم همکاری داشته اند. شیلکرت معتقد است: بین مکانی که انگشت فرد، روی متن در حال حرکت است و صدایی که برایش بخش می شود باید یک هماهنگی دقیق باشد. برای این کار نیاز به یک اتصال بسیار سریع بین حرکت انگشتان و صدای پخش شده است. در اصل به یک همخوانی هماهنگ بین حرکت انگشت کاربر روی سطری که حرکت می کند و صدای بخش شده لازم است.
شیلکرت اضافه می کند: برای افرادی که از مشکلات بینایی رنج می برند، این خواننده انگشتی در اصل نقش یک مترجم را برایشان ایفا می کند. این مترجم می تواند هر چیزی را که انگشت در اصطلاح می بیند، به” صدا ” برایش ترجمه کند. یک نکته اساسی باید در مورد ساختار این گجت و هماهنگی بین حرکت انگشتان و صدای بخش شده در نظر گرفته بشود. آن نکته این است که، بازخوردها باید در کوتاهترین زمان ممکن باشد.
بییشتر بدانیم: هدفون مترجم گوگل، پیکسل بادز >>
مسیر تغییر ساختار خواننده انگشتی ( Finger Reader ) در مقاله هابر
هابر در مقاله ای که در آوریل گذشته در کنفرانس ( Computing Machinery’s Computer-Human ) ارائه کرد، نتیجه استفاده از این خواننده انگشتی را بر روی گروهی از افراد که از اختلالات بینایی رنج می بردند بررسی کرد. در این مقاله که از روش مطالعه موردی استفاده شده بود، محققان نتیجه آخرین تغییرات داده شده روی این گجت را، بر روی داوطلبان مورد مطالعه قرار دادند.
یکی از این تغییرات، نصب دو موتور لمسی بر روی این گجت بود. موتور اول در قسمت بالایی انگشت قرار می گرفت. موتور دوم در زیر انگشت سبابه. لزرش موتورها به کاربر نشان می داد که باید با انگشت خود سرعت ردیابی کلمات را افزایش دهد یا کاهش.به عبارت ساده تر، سرعت حرکت انگشت را بر روی سطر اصلاح می کردند. به این صورت که با لزرش خفیقی به فرد هشدار می دادند حرکت دست را سریعتر کند یا آرامتر. نکته مهم این بود که انگشت فرد باید دقیقا بر روی کلمات قرار می گرفت و حرکت می کرد.
تغییر دوم : در نوع دوم تصیمم گرفته شد، از موتور استفاده نشود. به جای آن از بازخورد صوتی که در اصل نوعی صدای موسیقی بود، استفاده شده بود. زمانی که انگشت کاربر از خط منحرف می شد، این سیستم فعال می شد و شروع به پخش موسیقی با صدای بلند می کرد تا فرد را متوجه خطا کند. با این صدا فرد متوجه میشد انگشتش روی متن قرار گرفته نشده است و باید دستش را حرکت دهد. این صدا یک نکته منفی داشت. این بود که این صدا موجب اختلال در تمرکز فرد می شد.
تعییر سوم: محققان تصمیم گرفتند، از هر دو روش کمک بگیرن. موتورهای لمسی – حسی و سیستم صوتی را باهم همزمان استفاده کردند. از آنجایی که برای داوطلبان حاضر در این پژوهش، موتور و سیستم صوتی فرق چندانی با هم نداشتند، طراحان این گجت، از حسگرهای حسی به تنهایی در نمونه نهایی استفاده کردند. دلیل آنها این بود که: استفاده از موتوهای لمسی- حسی به همراه سیستم صوتی، وزن گجت را زیاد می کند. از لحاظ ظاهری نیز گجت حجیم به نظر می رسد.
ساختار و نحوه کار الگوریتم های خاص خواننده انگشتی ( Finger Reader )
نکته مهم و اساسی در مورد بازخورد سریع و آنی خواننده انگشتی، به ۲ عامل بستگی دارد. ۱. فید دوربین و ۲. الگوریتم های دوربین خواننده انگشتی . هر بار که کاربر انگشتش را در ابتدای یک سطر جدید قرار می دهد، الگوریتم های تازه ای شکل می گیرد. کار این الگوریتم ها حدس زدن سطر معیار متن است.
از آنجایی که بسیاری از سطرهای یک متن ممکن است شامل جمله هایی باشد که، آنقدر طولانی باشند که تا خط بعد ادامه داشته باشد، و یا لزرش های دست ممکن است باعث شود سطر معیار اشباه تشخیص داده شود. بنابراین الگوریتم های مورد بحث، حدس های متفاوتی در مورد سطر معیار می زنند. اما با این وجود، تمام این الگوریتم های مورد بحث، تمایل به خوشه بندی با یکدیگر دارند. در نتیجه الگوریتم ها، خوشه بندی دارای چگالی متوسط را انتخاب می کنند. و سطر معیار با این روش انتخاب می شود
این معیار سبب می شود دستگاه، همزمان با حرکت انگشت فرد حدس هایش را محدودتر کند. و تنها مواردی را که نیاز دارد انتخاب کند. این روش باعث کاهش مدت زمان و بار محاسبات الگوریتمی گجت می شود.
الگوریتم های خاص این خواننده انگشتی، می توانند کلمه هایی را که از لنز دوربین دور می شوند، ردیابی کنند. به این صورت که، هنگامی که یک کلمه در نزدیکی میدان دید دروبین قرار می گیرد، الگوریتم های خاص دوربین خواننده انگشتی، فقط همان یک کلمه را از تصویر جدا می کنند.
الگوریتم های شکل گرفته، اجازه اصلاح انحراف مختصر ناشی از لرزش دست را نیز می دهد. به عبارت ساده تر در صورت لرزش مختصر دست، این کتابخوان انگشتی لزرش را نادیده می گیرد. در نهایت قبل از انتقال کلمه ها به نرم افزارش که از نوع منبع باز ( open-source software ) می باشد ، کلمه های شناخته شده به جمله های با معنی تبدیل می شود. در صورت نیاز به ویرایش، ساختار جمله بندی را ویرایش می کنند و برای ترجمه متن به صدا، به نرم افزار ارسال می شود.
آینده خواننده انگشتی ( Finger Reader )
نمونه اولیه این دستگاه به همراه الگوریتم های خاصش بر روی یک نوع لپ تاپ که مجهز به اثر انگشت بود نصب شد و مورد آزمایش قرار گرفت. اکنون مارسل پولانکو، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، در حال توسعه نسخه ای از این گجت است که بر روی دستگاه های اندرویدی و تلفن های هوشمند اندرویدی قابل اجرا باشد. هدف از این توسعه، قابل حمل تر کردن گجت و استفاده راحت تر از آن است.
محققان این خواننده انگشتی اظهار می کنند: نامه ها و ایمیل های زیادی را از سازمان های مشتاق خریدن این گجت دریافت کرده اند . حتی پدر و مادرهایی که فرزندان آنها مبتلا به نوعی اختلال در خواندن موسوم به “نارِسا خوانی” ( dyslexia ) بودند، در رابطه با خرید این دستگاه ابراز علاقه کرده اند.
برگرفته از سایت: MIT NEWS
ثبت ديدگاه