درک احساس با هوش مصنوعی ; از روی چهره ی افراد
در آینده نچندان دور به کمک هوش مصنوعی قادر به تولید تکنولوژیهایی خواهیم بود که احساسات ما را درک و منتقل کنند. درک احساس از چهرهی انسان یکی از راه های ارتباطی است و چهره انسان از قویترین کانالهاست که همهی ما از آن در راستای ابراز حالتهای اجتماعی و احساسی از جمله شوق، شگفتی، هم دلی و کنجکاوی استفاده میکنیم. در دانش احساسات، ما به هر حرکت عضلات صورت یک واحد حرکت میگوییم. آموزش خواندن احساسات چهره به یک کامپیوتر سخت است؛ زیرا این واحدهای حرکتی میتوانند سریع، دقیق، و ماهرانه باشند، ولی درک احساس با هوش مصنوعی این امکان فراهم شده است.
در ادامه ویدئویی از همایش تد (Ted Talk) می بینید، که هوش مصنوعی قادر خواهد بود که احساس شما را از روی چهره شما تشخیص دهد.
خانم رانا کالیوبی (Rana El-Kaliouby)، متخصص کامپیوتر، و همکارانش مبتکر این تکنولوژی مبتنی بر هوش مصنوعی است که احساسات انسانی را از روی چهره تشخیص می دهد. این ایده زمانی که رانا در کشور دیگری برای ادامه تحصیل رفته بود به ذهنش رسید. او برای بیان احساساتش در هنگام ارتباط مجازی با خانواده خود دچار مشکل بود. رانا تلاش کرد تا به کمک هوش مصنوعی نرم افزاری طراحی کند که قادر باشد در زمان صحبت کردن با افراد دیگر چهره را تحلیل کند و احساس را تشخیص دهد. او پیشبینی می کند که تا ۵ سال آینده تمام وسایل قابلیت درک احساسات انسانی را داشته باشند و بزرگترین چالش او کاربردهای زیاد این تکنولوژی می باشد.
بیشتر بدانیم: ایوا؛ هوش مصنوعی که آهنگ شخصی افراد را می سازد>>
بیشتر بدانیم: شهر هوشمند سامسونگ>>
مقدمه بر ابداع تکنولوژی درک احساس با هوش مصنوعی
رانا در ابتدای صحبتش بیان می کند: ” احساسات ما روی همهی جنبههای زندگیمان از جمله سلامتی و چگونگی یادگیریمان گرفته، تا شیوهی کسب و کار و تصمیمگیریمان، تأثیر میگذارد. احساسات روی برقراری ارتباطمان با دیگران نیز تأثیرگذار است. ما به گونه ای رشد کردهایم تا در جهانی که خالی از احساسات است، زندگی کنیم. من مأموریت دارم که وضعیت را تغییر دهم. میخواهم احساسات را به زندگی دیجیتال بیاورم. “
رانا از راه ۱۵ ساله ای که برای این تکنولوژی رفته است می گوید. او به عنوان یک متخصص کامپیوتر مصری، برای یک برنامهی دکترا، در دانشگاه کمبریج پذیرفته می شود و کشور خود را ترک می کند و به انگلیس می رود. او هزاران مایل دور از خانه، متوجه می شود که بیشتر ساعات روز را با لپ تاپش سپری میکند و از ارتباط با سایر افراد دورشده است. با وجود این صمیمیت، لپتاپ او هیچ ایدهای دربارهی آنچه وی احساس میکرده، نداشته است. این موضوع خودش را زمانی نشان می دهد، که او با خانوادهاش، به صورت آنلاین ارتباط برقرار میکرده است. رانا می گوید: حس میکردم که تمام احساسات من در فضای سایبری ناپدید میشدند. من دلتنگ خانه بودم، تنها بودم، ولی تنها راه ابراز احساساتم استیکرهای فضای مجازی بود. تکنولوژیِ امروز، بهرهی هوشی بالایی دارد ولی بهرهی احساسی ندارد؛ هوشِ شناختیِ فراوانی دارد، ولی هوش احساسی ندارد. این مرا به فکر فرو برد، چه میشد اگر تکنولوژی میتوانست احساسات ما را بفهمد؟ چه میشد اگر وسایلِ ما مثل دوستانمان که دارای هوش احساسی هستند، میتوانستند احساسات ما را بفهمند و با توجه به آنها واکنش نشان دهند؟ این سؤالات، من و تیمم را به ساخت تکنولوژیهایی که بتوانند احساساتِ ما را بخوانند و به آن پاسخ بدهند سوق داد، و نقطهی شروع ما چهرهی انسانها بود.
بیشتر بدانیم: ماشین هوشمند بدون سرنشین>>
نحوه ی شناخت احساسات به کمک تکنولوژی رانا
گروه رانا به الگوریتمهایش دهها مثال از صدها مثالی که مثلا مردم در آنها میخندند را داده ، از فرهنگها، سنین، و جنسیتهای متفاوت، و همین کار را برای حالت دیگر چهره انجام داده است سپس، با کمک یادگیری عمیق، الگوریتم، به همهی این الگوها و چینوچروکها و تغییرات قالبِ چهره افراد نگاه میکند، و به طور اساسی یاد میگیرد که همهی لبخندها ویژگیهای مشابهی دارند و همهی پوزخندها، ویژگیهای ماهرانه، اما متفاوتی دارند و دفعهی بعد که یک چهرهی جدید را میبیند، ضرورتاً میفهمد که این چهره، ویژگیهای یک لبخند را دارد، و میگوید: « بله، من این را تشخیص دادم، این جلوهی یک لبخند است.»
آموزش خواندن احساسات چهره به یک کامپیوتر سخت است، زیرا این واحدهای حرکتی میتوانند سریع، دقیق، و ماهرانه باشند. و به شکلهای مختلف با هم ترکیب شوند. برای مثال، لبخند و پوزخند زدن را در نظر بگیرید. آنها از جهاتی، شبیه به هم هستند، ولی معانی کاملا متفاوتی دارند. لبخند مثبت است، و پوزخند معمولاً منفی است. این، برای یک کامپیوتر مهم است که بتواند دو حالت متفاوت را از هم تشخیص دهد.
درک احساس با هوش مصنوعی از روی حرکات صورت اشخاص
گروه رانا در پنج سالِ گذشته، از یک پروژهی تحقیقاتی در MIT، به یک شرکت تبدیل شده اند، تا جایی که تیم او، تلاش فراوانی کرده است تا این تکنولوژی بدرستی عمل کند. همچنین آنها، هستهی موتور احساسات تکنولوژی خود را قابل اجرا بر روی هر دستگاه موبایلِ مجهز به دوربین، مانند آی پد، کرده اند.
رانا با یک مثال واقعی تکنولوژی خود را امتحان می کند. او در میان حضار شخصی را صدا زده، و به کمک آی پدی که این شخص مقابل صورت خود قرار می دهد الگوریتم صورت او توسط تکنولوژی احساس، تشخیص داده می شود. پس از این داخل کادر، جزئیات صورت نیز مشخص می شود؛ ابروهایش، چشمانش، دهانش، و بینی اش. سؤال این است که آیا میتواند احساساتش را نیز شناسایی کند؟ بله، اول از همه، صورت بدون احساسات شخص را نشان می دهد. و بعد با هر تغییر در چهره فرد این تکنولوژی آن را تشخیص داده و نمایش می دهد. تکنولوژی او هر قسمتی از صورت را که می خواند، یک نقطهی احساسات در نظر می گیرد، و این نقاط میتوانند با هم ترکیب شوند و احساسات متفاوت شخص نمایش دهند.
او تا به حال، ۱۲ میلیارد از این نقاطِ احساسی را جمعآوری کرده است. این مجموعه، بزرگترین پایگاه دادهی احساسات در دنیاست که آن را از ۲/۹ میلیون ویدئو از ۷۵ کشور در سراسر دنیا بدست آورده است. این مجموعه، هر روز رو به رشد است. تکنولوژی او میتواند چیزی خصوصی مانند احساسات را، اندازه بگیرید. جنسیت ، سن و فرهنگ از عواملی هستند که در تکنولوژی او تاثیر گذار است. خانمها از آقایان واضحتر ابراز احساسات میکنند. نه تنها بیشتر لبخند میزنند، بلکه لبخندهایشان با دوامتر است. و ما میتوانیم ارزیابی کنیم، که زنان و مردان به چه چیزهایی واکنشهای متفاوتی نشان میدهند. فرهنگ نشان داده، که در ایالات متحده، زنان ۴۰ درصد بیشتر از مردان در بیان احساسات خود گویا هستند، ولی به شکل عجیبی، هیچ تفاوتی بین زنان و مردان در انگلستان، مشاهده نمیشود و سن نشان داده، که کسانی که ۵۰ سال یا بیشتر سن دارند، ۲۵ درصد بیشتر از افراد جوانتر احساساتی هستند. زنان در دههی بیست سالگیشان، بسیار بیشتر از مردان با سن مشابه لبخند میزنند. اما شاید آنچه که بیشتر دربارهی این دادهها شگفتزدهمان می کند این بود که ما در تمام مدت در حال ابرازِ احساساتیم، حتی زمانی که به تنهایی در مقابل سیستممان نشستهایم. ما هنگام ایمیل زدن، پیامک زدن، خرید آنلاین، یا حتی پرداخت مالیات، در حال ابراز احساساتیم.
بیشتر بدانیم: مکعب روبیک هوشمند>>
بیشتر بدانیم: ساعت هوشمند آسو>>
استفاده این تکنولوژی در دنیای امروز و چشم انداز آینده آن
تکنولوژی درک احساس با هوش مصنوعی در فهم این که ما چگونه با رسانهها در ارتباط هستیم، در فهم الگوهای اشتراکگذاریِ ویدیوها و رأی دادن و همچنین قدرت دادن یا احساسی کردن تکنولوژی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. به طور مثال عینکهای هوشمند از نظر احساسات میتوانند به افرادی که از نظر بینایی مشکل دارند، در فهمِ احساساتِ دیگران، یاری برسانند، و به افراد مبتلا به اوتیسم نیز در قالبِ مترجم احساسات کمک کنند، مشکلی که واقعاً این افراد دارند با آن دست و پنجه نرم میکنند. در آموزش نیز این تکنولوژی مورد استفاده قرار می گیرد، اگر شما در حال یادگیری هستید، اپلیکیشنها سردرگمی شما را احساس میکنند و سرعتشان کم میشود. یا اگر حوصلهتان سر رفته سرعتشان بالا میرود، مانند یک معلم عالی در کلاس درس. چه میشد اگر ساعت مچی شما احساساتتان را درک کند؟ یا ماشینتان میفهمید که شما خسته هستید، یا یخچالتان میفهمید که شما مضطرب هستید، و بهطور خودکار بسته میشد تا از پرخوری شما جلوگیری کند.
رانا و تیمش به این نتیجه رسیده اند که نمیتوانند همهی اپلیکیشنها را خودشان بسازند، پس این تکنولوژی را در دسترس همه قرار داده اند تا سایر توسعهدهندگان بتوانند این برنامهها را بسازند و خلاق باشند. این تکنولوژی امکان خطر و همچنین سؤ استفاده را فراهم می کند ولی رانا به این باور رسیده است که این تکنولوژی مزایایی برای بشریت دارد و داشتن تکنولوژی هوشمند احساسی ارزشمندتر از امکان سؤ استفاده است. همانطور که زندگیمان بیشتر و بیشتر دیجیتالی میشود، در یک جنگ شکست خورده مبارزه میکنیم تا استفاده از وسایل در زندگیمان را کم کنیم به این منظور که احساساتمان را بازگردانیم. چیزی که او در عوض برایش تلاش میکند، این است که احساسات را به درون تکنولوژی بیاورد و کاری کند که تکنولوژیها پاسخگوتر باشند، پس میخواهد وسایلی که ما را از هم جدا کردهاند، دوباره ما را به هم بازگردانند. با انسانی کردن تکنولوژی، این فرصت طلایی را داریم که دوباره دربارهی ارتباطمان با ماشینها فکر کنیم، و در نهایت، این که چگونه ما، به عنوان انسانها، با یکدیگر ارتباط برقرار میکنیم.
هیجان زده می شوم، زمانی که فکر میکنم که ما میتوانیم چیزی خصوصی مانند احساسات را تا این حد، اندازه بگیریم.
برگرفته از وب سایت: TED
ثبت ديدگاه